Dyplomantka Malarstwa na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Krzysztofa Wachowiaka. Studiowała również Rekwizyt Sceniczny i malarstwo w Wyższej Szkole Artystycznej w Warszawie. Na gruncie swojego malarstwa zgłębia temat maski, który stał się dla niej tworzywem sztuki, a także przedmiotem refleksji. W wyniku tego zainteresowania, zgłębiała temat odnoszący się do teatralizacji życia w oparciu o zagadnienia teoretyczne takie jak: socjologiczna teoria E. Goffmana, psychoanalityczna C.G. Junga, filozoficzna H. Beltinga czy J. Tischnera. W wyniku obserwacji środowiska miejskiego, w jakim funkcjonuje artystka oraz scen z życia codziennego, zaczęła tworzyć prace, będące swoistą malarską interpretacją tematu maski i refleksji nad relacją między maską a twarzą. Głównymi środkami ekspresji w pracach młodej artystki, jest intuicyjne kreowanie, ale i bardzo dowolne kształtowanie struktury i śmiałe pociągnięcia pędzlem.
